Ne Yiyeceğinize Siz Ne Kadar Yiyeceğinize Çocuğunuz Karar Versin

Çocukluk döneminde aileleri üzen konuların başında beslenme geliyor. Özellikle az yiyen ve beslenme konusunda ailesine zorluk çıkaran çocuklar nedeniyle ciddi endişeler yaşanabiliyor. Üstelik normal çıkan doktor muayene ve ölçümler bile ailelerin bu kaygılarını dindirmeye yetmiyor.

Çocukları zorlayarak üzerlerinde baskı kurmayın

Aileler sıklıkla çocuklarının az yediğini, ancak kendi yoğun uğraşları sonucu yeterli miktarda yediklerini, kendileri uğraşmaz ya da zorlamazlarsa yemek yemeyerek zayıf olacaklarını söylerler. Hatta bazı anneler için bu konu saplantı haline gelebilir. Gün boyu yemek yemeyen çocuğunun yemesi için çeşitli çözüm yolları arar, bulur, dener. Başarısız olduklarında çocukla yoğun bir mücadeleye girer ve hem kendilerini hem de çocuklarını zorlamaya başlarlar. Ancak unutulmamalıdır ki hayatın her alanında olduğu gibi çocukları zorlamak veya üzerine baskı kurmak doğru bir adım olmayacaktır.

Yemek yeme karın doyurmaktan ibaret değil

Yemek yeme çocuğun ebeveynleri ile ilişki kurma biçimi, ebeveynlerinin dikkatini sürekli kendi üzerinde toplama yöntemi, ebeveynlerini kızdırmanın ya da mutlu etmenin bir yolu, istediklerini yaptırmak için kullandıkları bir yöntem ve hatta bir tür oyun oynama şeklidir. Kısacası yemek yeme konusunda yaşanacak sorunların hepsi öngörülebilir. Bu nedenle bu konuda yapılacak aşırı zorlama anne-çocuk arasındaki genel ilişkinin bozulmasına sonrasında da hem annenin hem de çocuğun beden ve ruh sağlığında bazı sıkıntılara yol açabilir. Kaygı, depresyon, zıtlaşma ve davranım sorunları ile danışmanlık başvuruları sıkça görülmektedir.

Çocuk yemek istemiyorsa…

• Çocuklara farklı besin çeşitleri sunulabilir.
• Seçenekler arasından hiçbirini yemiyorsa beslenme kesilmeli ve kesinlikle inatlaşma yaşanmamalıdır.
• Yemekte zıtlaşma hissediliyorsa öncelikle yeme konusuna verilen önem azaltılmalıdır.
• Çocuğunuzun yemesi ile daha az uğraşılmalıdır.
• Beş dakikadan sonra yeme konusunda ikna olmuyorsa konu hemen kapatılmalıdır.
• Bir sonraki öğüne kadar yeni bir seçenek sunulmamalıdır.
• Öğünler arasında beslenme kesilirse zamanla acıkacak ve bu inatlaşmasından vazgeçecektir.
• Sakin ve sabırlı olunmalıdır.

Erken çocukluk döneminde düzensiz beslenme normal

Her çocuğun kendine özel bir büyüme hızı ve yeme şekli vardır. Bir yaşından sonra çocuklar ilk yılda olduğu kadar hızlı büyümezler. Bu nedenle ilk yılda olduğu kadar sık ve fazla yemek yemeye gereksinim duymazlar. Ayrıca yürümeyle birlikte çevreye ilgi artar, yemek yeme sıkıcı bir iş haline gelebilir. Ayrıca çocuğun iştahı her öğünde aynı olmayabilir. Bir öğünde az diğerinde fazla yiyebilir. Diş çıkartma iştahı azaltabilir. Kısacası erken çocukluk döneminde daha düzensiz yemeleri zaten beklenebilecek bir şeydir. Yemek yemeyen bir çocuğunuz varsa öncelikle çocuk doktorunuza başvurarak gelişiminin normal olup olmadığını öğrenmek gereklidir.

Yemek saatlerinde dikkat edilmesi gereken önemli kurallar

• Önce çocuğunuzu yedirmek yerine öğün saatlerinde birlikte yemek yiyin.
• Kendi kendine yemesini, kaşık kullanmasını destekleyin. Bir yaşından sonra biberonu kesin.
• Nerede, ne zaman, ne yiyeceğini siz belirleyin. Ne kadar yiyeceğini ise çocuğunuz belirlesin.
• Öğünleri 3-4 saat aralıklarla düzenleyin. Bir öğün için ideal süre 15-20 dakikadır, uzatmamaya özen gösterin.
• Öğün aralarındaki atıştırmalıkları kaldırın.
• Yeni ama sevmediği besinleri, sevdiği besinlerden önce, az miktarda ama sıklıkla önerin.
• Su, ayran gibi sıvı gıdaları yemek sonrasında verin.
• Oyun saatleri (Televizyon-bilgisayar-tablet-cep telefonu) ve beslenme saatlerini birbirinden ayırın: Çevreden gelecek dikkat dağıtıcı uyaranlar çocuğunuzun yemek yemeye odaklanmasını engelleyebilir. Sonuç olarak da çocuğunuzun kendi kendine yeme kontrolü kazanması gecikebilir.
• Çocuk yemeyi sonlandırdığı halde beslemeyi kesin. Kesinlikle zorlamayın, diğer bakıcıların da aynı şekilde davranmasını sağlayın.
• Çocuğunuzun acıkma ve doyma hissine güvenin. Çünkü çocukların yiyebildiği miktar, erişkinlerinkinden ve diğer yaşıtlarından farklılık gösterir. Çocuğun, kendi belirlediğiniz ideal miktardan ziyade kendi yiyebildiği miktarda yemesi daha önemlidir. Çünkü sizin belirlediğiniz miktarda yemesi için zorladığınız için değil, acıktığı için yemesi gerekir.